Nazioarteko harremanez osatutako mundu honetan, edozein herrirentzat, bizi ahal izateko, garrantzi handikoa da beste herriek zer asmo politiko dituzten ahalik eta azkarren igartzea eta horren araberako erantzuna prestatzea. Horretarako, funtsezkoa da testuinguru bakoitzean herri horiek jokatzeko duten modua eta haien unean uneko interesak xehetasunez aztertzeko gaitasuna izatea. Hori izango litzateke politikariaren lana, besteak beste.
Euskaldunon kasuan, esan beharrik ez dago, hil edo biziko egoeran egonik, ezinbestekoa da menderatzen gaituzten bi estatuen izaera eta jokabide politikoak ondo ezagutzea.
Batzuetan, pertsonok, bizitzako beste esparruetan ere, geure burua engainatzeko joera izaten dugu, giza izaera islatzen duen elezahar honek adierazten duen moduan: «Eskorpioi batek igel bati bere bizkar gainean erreka bat zeharkatzeko laguntza eskatzen dio. Igelak, mesfidati, hasieran laguntza ukatzen dio; beldur zen bidean eskorpioiak ziztatuko ote zuen. Baina azken honek zin egiten dio igelari inolaz ere ez duela horrelakorik egingo. “Gainera, -esaten dio- azken batean, biok hilko ginateke hori egingo banu”. Igelak, argudio hori entzunda, onartu egiten du, eta erreka zeharkatzen hasten dira. Bide erdian, eskorpioiak ziztatu egiten du igela. “Zergatik egin duzu hori?”, galdetzen dio igelak biak itotzen ari diren bitartean. “Ez dut aukerarik izan, hori da nire natura”, azaltzen dio eskorpioiak».
Oinarrizkoa da herritarrontzat, independentziara bidean, politikari egokiak aukeratzea. Espainiar eta Frantziar eskorpioien marko demokratikoetan sinisten duten igelei jarraituz gero, urperatu egingo gara.
