Duela gutxi, “ZAPALKUNTZATIK ASKATASUNERA” liburua irakurtzeko aukera izan dut. “Gure Berriak” komunikabide digitalak argitaratutako lan bikain honek, gure herriak sufritzen duen egoerari buruz hausnarrarazi dit.
Liburuan ederki aipatzen den bezala, badira hainbat gauza pertsonok eta herriek berezkoak ditugunak. Horietako bat bizitza da. Horretarako ahalmena eta indarra badugu, biziko gara, eta bestela ez. Eskubideak, beraz, indarraren eta borrokaren bidez lortzen dira: ez dira eskatzen; are gutxiago ukatzen dizkigun horri.
Gure ingurura begiratzea baino ez dugu, askatasuna lortu duten herriek, ez dutela galdetzen ea independentzia nahi duten ala ez. Ez dago munduan aske bizi nahi ez duen herririk.
Herri bati, ea aske izan nahi duen ala ez galdetzen bazaio, ea bizi nahi duen ala ez, herri horren existentzia ukatzen ari gara.
Herri bat existitzen bada, askatasuna du egoera natural eta normalizatua; kontrakoa, mendekotasuna, delitua da. Zer izan nahi duen galdetzen denean, parean jartzen dira zilegi den zerbait, eskubide bat, eta delitua den beste zerbait.
Euskal Herria bizi nahi duen herri bat bada; berez-berez du erabakia ,galdetu ere egin barik. Askatasuna eskuratzea da gure erronka.
ERRI
